Μια
από τις σημαντικότερες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι οργανισμοί της
βαθυπελαγικής ζώνης είναι η ανεπάρκεια τροφής. Για να ξεπεράσουν αυτό το
εμπόδιο οι οργανισμοί αυτής της ζώνης ανέπτυξαν κατάλληλες προσαρμογές.
Ένας τέτοιος οργανισμός είναι το
είδος Eurypharynx pelecanoides ή αλλιώς Gulper eel, το μόνο γνωστό μέλος της οικογένειας Eurypharyngidae και της τάξης Saccapharyngiformes. Συνήθως εντοπίζεται
σε βάθος που κυμαίνεται από 1200 m
έως 1400 m
ενώ το μέσο μέγεθός του είναι 55 cm.
Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό
του είναι το τεράστιο στόμα του και ο σάκος που βρίσκεται κάτω από τη γνάθο, ο οποίος παραπέμπει σε πελεκάνο,
ως εκ τούτου και το όνομά του . Το στόμα αυτό είναι τόσο μεγάλο που μπορεί να
τραφεί με οργανισμούς πολύ μεγαλύτερους σε σχέση με το μέγεθός του. Ως
αποτέλεσμα του μεγάλου στόματος , εμφανίζουν και ένα εκτατό στομάχι για να
φιλοξενεί τη λεία μετά τη κατάποση. Εκτός από το τεράστιο στόμα που διαθέτει το Gulper eel, διαθέτει και πολύ μικρά δόντια καθώς τρέφεται κυρίως με μικρά καρκινοειδή και άλλα
μικρά ασπόνδυλα και σπανιότερα με μεγάλα ψάρια. Επομένως το τεράστιο στόμα
θεωρείται μια προσαρμογή που επιτρέπει στο Gulper eel να τρέφεται με μια μεγάλη ποικιλία
θηραμάτων, όταν η τροφή είναι λιγοστή.
Μια ακόμα ιδιαιτερότητα του Gulper eel
είναι το μέγεθος των θωρακικών του πτερυγίων. Αυτά είναι τόσο μικρά που
θεωρούνται ανύπαρκτα και για τη διευκόλυνση της μετακίνησής του το χέλι χρησιμοποιεί
τη μακριά ουρά-μαστίγιο που διαθέτει.
Στην ουρά του υπάρχουν φωτοφόρα όργανα
που παράγουν φως , μέσω της διαδικασίας του βιοφωτισμού. Οι περιστασιακές αναλαμπές φωτός που εκπέμπονται
αποτελούν μια προσαρμογή που χρησιμοποιείται για να προσελκύουν τη λεία αλλά
και τους συντρόφους τους.
Τέλος
, τα αρσενικά άτομα καθώς ωριμάζουν αναπτύσσουν διευρυμένα οσφρητικά όργανα,
αυξάνοντας της οσφρητική τους ικανότητα. Με αυτό τον τρόπο τα αρσενικά είναι
ικανά να αναγνωρίζουν τις συντρόφους τους μέσω των φερομόνων που απελευθερώνουν τα θηλυκά στο νερό.
Βιβλιογραφία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου